Wypalanie traw jest szkodliwe, niebezpieczne i karalne

Opublikowano: środa, 08 marca 2017 - 08:17

Każdej wiosny, jak również w czasie długotrwałych susz panujących w okresie lata i jesieni, gwałtownie wzrasta zagrożenie pożarowe obszarów przyleśnych, lasów oraz innych lądowych ekosystemów nieleśnych.

Po długiej zimie roślinność jest bardzo wysuszona i w następstwie tego szczególnie łatwopalna. Ogień najczęściej powstaje na łąkach, pastwiskach, ścierniskach, poboczach kolejowych, w lasach i na innych terenach zielonych. Szczególnie niebezpieczne są pożary torfowisk, których całkowite ugaszenie może trwać nawet wiele miesięcy. Główną przyczyną pożarów są podpalenia, często wynikające z bezmyślności człowieka.

Wiosenne pożary spowodowane wypalaniem traw stanowią poważne zagrożenie dla ludzi, lasów, domów mieszkalnych i zabudowań gospodarczych, a przede wszystkim dla zwierząt, które giną masowo w płomieniach: młodych ssaków, ptaków i ich gniazd, płazów, gadów i bezkręgowców.

Ministerstwo Środowiska, Lasy Państwowe, Inspekcja Ochrony Środowiska, a zwłaszcza straż pożarna, każdego roku ostrzegają i apelują o zaniechanie wypalania traw na łąkach, ścierniskach, skarpach, nieużytkach itp. Ze statystyk straży pożarnej wynika, że coraz częściej sprawcami tych podpaleń są także dzieci. Pomimo ostrzeżeń i apeli z roku na rok liczba podpaleń stale rośnie i przybiera wciąż katastrofalne rozmiary w skutkach. Wiąże się to z dużą powierzchnią ugorów i nieużytkowanych łąk.

Wypalanie traw czy ściernisk, wbrew obiegowym opiniom, wcale nie poprawia żyzności gleby. Przeciwnie, specjaliści twierdzą, że wypalanie łąk czy pól jest zdecydowanie niekorzystne i przynosi znaczne szkody, gdyż popiół zmywany przez deszcz do ziemi zakwasza ją zamiast użyźniać.

Za wypalanie traw grożą konsekwencje karne - areszt lub grzywna.

Zgodnie z art. 124 Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody: - Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów, zaś zgodnie z art. 131 powyższej Ustawy: - kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary podlega karze aresztu lub grzywny.

Wypalania traw zabrania też Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach. Jej art. 30 mówi, że: - w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.

Dodatkowe sankcje zagrażają osobom, które doprowadziły do czyjejś śmierci lub powstania strat materialnych.